Wanneer je zoals ik en vele anderen veel bezig bent met het kieken van Kiekendieven en andere gevederde wezens dan kom je onvermijdelijk de naam Lac du Der tegen. Het wordt je aangereikt of ingefluisterd of je komt het op internet tegen zoekende naar iets als Kraanvogels.
Dan maar eens de stoute schoenen aangetrokken en op 30 oktober 2012 ging ik op pad met "Bellerophon". De fiets mee want dan heb je een pakezel voor alle kilo`s glaswerk die je mee wilt torsen. Nog in een beginstadium van camperen koos ik toch voor de camping vlakbij de dijk. Het valt niet mee allemaal want de vogels zitten vrij ver weg. Dus telescoop mee, een flinke telelens, in mijn geval de 400 mm f 2.8 met een 2 x Converter en een goede verrekijker. Dat moet het maar doen. En dat deed het ook. Al voor het eerste licht moet je een plekje op de dijk hebben gevonden en dan is het wachten. Bij het eerste licht beginnen er wat Kranen op te stijgen en dat worden er steeds meer bij het stijgen van de zon. Het wordt helemaal mooi als er sprake is van een rode zonsopkomst, veel mooier kan het niet. 

Die eerste keer zouden er zo`n 40.000 Kranen aanwezig geweest zijn. Daarnaast is het een verzamelplaats voor duizenden Eenden van diverse soort, duizenden Aalscholvers die massaal op vis jagen en met de vele meeuwen zgn. Feeding Frenzy`s lijken te houden. Kleine en grote Zilverreigers pikken een hapje mee en van de schrik gaan honderden Meerkoeten razend over het water op de vlucht. Soms zijn er ook enkelingen die hier verdwaald lijken zoals een Wulp en een klein aantal Blauwe reigers. Roofvogels zie je weinig maar bij mijn tweede (of derde?) bezoek zaten er twee Zeearenden op grote afstand de zaak te bekijken. Op de laatste trip vloog er op dinsdagmorgen 22 oktober 2019 een tiental Rode Wouwen laag over ons hoofd.
Als al die Kranen de aftocht hebben geblazen naar het achterliggende land om te foerageren, is het tijd om de camper op te halen en achter ze aan te gaan. Ze gaan in enorme groepen naar de velden waar mais is geoogst en waar blijkbaar meer dan genoeg voer voor ze is. Het is daarbij wel zaak de nodige voorzichtigheid te betrachten want ondanks het feit dat de auto een goede camouflage is, zijn deze vogels zó schuw dat alleen al het rustig langs zo`n veld rijden of stilstaan maakt dat alles op- en wegvliegt.

Een van de vele geoogste maisvelden. In de hele omgeving maar ook op vele kilometers ver  weg

Ook in het voorjaar van 2014 wilde ik hier wel eens kijken hoe het dan staat met al die vogels. Nou, dat viel wel wat tegen maar we compenseerden dat door met de fiets helemaal rond het Lac te fietsen en de diverse dorpen te bekijken. Ook de natuur biedt genoeg om te fotograferen zoals u hier kunt zien.

Sans mots.......

Dan gaan we 5/6-10-2019 weer een kijkje nemen. En ook nu is er een massale aanwezigheid van Kraanvogels. Deze keer zouden het er meer dan 50.000 zijn volgens de Franse vogelaars. In de vroege morgen is er een dichte mist die desoriënterend werkt want ze vliegen wel op maar trekken niet het land in. Ze cirkelen in grote bogen rond tot er enig licht door die mist komt. Uiteindelijk wordt de ochtendmist ook nog rood tot goudgeel getoverd. IK ga die dag aan de overkant het meer in om de boomstronken te fotograferen. Ooit een bos maar omgezaagd voor de making of van Lac du Der. Die stronken zijn door het water uitgespoeld en lijken nu wandelende monsters.

The Walking Death of Lac du Der

En dan komt het weekend van 20/21 oktober 2019. Volgens de aanwezige Franse vogelaars zijn het er nu zo`n 68.000!! Gelet op wat wij er van gezien hebben kan dat best kloppen. Het duidelijkst werd dat op dinsdagmorgen. Er was wat gevlieg, niet van Kranen maar van straaljagers. Helaas waren wij al terug bij de camper toen er pal achter elkaar twee enorme knallen klonken. BoemBoem die tot in je lijf door dreunden. Meteen klonk er er een enorm lawaai uit al die tienduizenden Kraanvogels die nog niet waren vertrokken en die stegen ook massaal als één man op. Iedere aanwezige stond op de camperplaats met open mond naar boven te kijken. Ook alle ander vogels waren in paniek en cirkelden omhoog. Nog nooit zoiets gezien.
Afgezien daarvan konden we in de vroege morgen ook weer de Feeding Frenzy`s waarnemen en fotograferen van de Duizenden Aalscholvers en Meeuwen waarbij de Grote Zilverreigers gulzig toekeken. Eéntje had het geluk een kleine snoek te kunnen verschalken die vermoedelijk op de loer lag voor wat in zijn richting werd gejaagd. Pech voor de snoek.