Noorwegen; is het Echt Koud en Nat???
We schrijven ongeveer 1980 als ik aan Gerda vraag of zij naar Noorwegen zou willen. Ik had e.e.a. al voorbereid omdat bij ons om de hoek een Noors Toeristenbureau was gevestigd. Een tour van 14 dagen langs hotels door het zuidelijke deel van Noorwegen. Dat leek mij wel wat. Okay, het was niet goedkoop want Noorwegen was erg duur werd er gefluisterd. Maar nee, het bleek nog erger. Volgens haar en niet alleen volgens haar, was Noorwegen koud, donker en nat en daarom voor haar géén trip naar dit land. Basta en we gingen de jaren daarna naar het zonnige zuiden zoals inmiddels bekend bij u. Is het echt allemaal zo erg? Nee, in het geheel niet. Boven ziet u de banner lopen en ziet rendieren die de warmte van het asfalt gebruiken omdat daar minder vliegen en muggen zijn. Okay, een donkere hemel boven gletsjers maar dat is een imposant beeld, óók bij dertig graden. Een stuk van de Jostedalsbreen (breen=gletsjer) waar je je in het zweet kunt lopen bij vijfentwintig graden. Dan nog een zonnig overzicht op Runde. Overzichten zoals er zeer veel zijn in dit prachtige land. Duur? Sinds wij in de maling genomen zijn met de invoering van de Neuro is het verschil veel kleiner geworden. De "gewone"boodschappen zijn haast even duur. Uit eten is zeer betaalbaar. Alleen van de drank moet je afblijven. Een goed glas rode wijn kostte in 2018 nog plm. 9 neuroses en drank kopen kan alleen in de staatswinkels tegen een keer of 3 van onze prijzen. Is dat erg? Nee hoor, drink je toch water, dat is nog gezonder ook!!
Na het optuigen met koffers van de BMW R100RT kon ik in 2003 solo naar de Noordkaap.
Toni laadt z`n motor in mijn bus om in 2002 met mij naar Italië te trekken.
2002: Wanneer later het noodlot toeslaat en na enige jaren Gerda niet meer mee kan, ga ik voor het eerst alleen opstap. Drie weken Italië waar ik neef Toni aflever bij familie in San Marzano di San Giuseppe. Zelf ga ik twee weken mijn Italiaans opkweken bij de Universiteit voor Buitenlanders in Cagli. De racefiets had ik ook meegenomen en in de middag trok ik dan de heuvels in. Daar kwam ik mezelf een beetje tegen en na deze trip kon ik in toen nog Het Dijkzigt de eerste stent aan laten meten. Allemaal niet erg, ik ben er nog :-)
Dan komt 2003 en ik ga voor de eerste keer naar Noorwegen, naar de Noordkaap nog wel want dat is voor velen een soort toppunt, hoewel Knivskjelodden het echte hoogtepunt van het Europese vaste land is. Maar op dat stukje kun je geen Kaap bouwen om een bioscoop, toeristisch centrum etc. neerpoten.
Het plan is om in een dag of acht rechtstreeks en via de vaste oeververbindingen tussen Denemarken en Zweden naar de Noordkaap te rijden om daarvandaan op het gemak toerend weer af te zakken naar het zuiden. Onderweg wil ik dan allerlei zaken bezoeken zoals de Trollstigen, Geiranger, Hardangervidda, Preikestolen etc.etc. Let wel, dat is het plan. De tijd moet leren of dat ook allemaal gaat lukken.
Het album hieronder is een verzameling die niet chronologisch is. Het zijn nog analoge opnames die later zijn gedigitaliseerd met de Nikon Coolscan. Ook staan er niet altijd namen bij (wat nog wel kan). Het verslag lezend geven zij wel een indruk mee. Vragen?? Ik lees ze graag en u krijgt antwoord.
Route in 7 dagen : 7 t/m 13 juni. Viapunten:
Kopenhagen B&B en bezoek aan Zeemeermin, Oslo Ekebergcamp, Malmö, Göteborg, via Dombås naar Trondheimcamp.
Mosjoen, Aspnescamp. bij Fustvastnet, dan de Poolcirkel, Fauske, Ballangencamp. Sneeuw en natte sneeuw richting Alta, daar een hytte gehuurd. Via E6 naar Kirkeportencamping en tenslotte De Noordkaap.
De laatste 13 km. stormde het, de regen en natte sneeuw joegen horizontaal tegen m`n bast. Duisternis en een weg zonder vangrails o.i.d. Ik moest die hele weg tegen de zijwind hangend door worstelen, maar het was genieten. Terug op de Kirkeportencamping een stevige borrel van Strohrum. Proost!!
Vooral de adviezen van Jan Kusters hebben bijgedragen aan een uitgebalanceerde lijst van zaken die meegenomen dienden te worden. Met name zijn hobbitontbijt en de broodjes met braadworst omwonden met spek die als een goede lunch onderweg bij tankstations genuttigd kunnen worden, zijn aanwijzingen die ik goed ter harte heb genomen.
En??? Had Gerda gelijk? Ja en nee. Op deze eerste tocht werd het na Trondheim koud en nat en dus ook wel donker. Maar vanwege de Midzomernachtzon blijft het vrijwel 24 uur licht. Na Alta kwam de (natte) sneeuw en moest ik daar naar beneden glibberen. In Lapland lag veel sneeuw en waren de meren vrijwel dicht gevroren. Had ik het koud? Ja, soms. Na de nachtelijke rit in de sneeuwstorm naar de Noordkaap zat de kou zo in mijn botten dat ik bijna niet meer op temperatuur kon komen. Mááár, wat een fantastisch mooi land. Soms lieflijk in het Zuiden en naar het Noorden toe steeds kaler en harder maar ook indrukwekkender. Hier regeren de rotsen, de natuur en het weer. Machtig mooi. Het is er voor haar niet van gekomen maar ik weet zeker dat zij haar mening zou hebben veranderd. Wie weet kijkt ze mee.