Na op de eerste pagina te hebben vastgesteld dat Nederland niet echt vriendelijk is voor camperaars gaan we maar eens over de grens kijken. Voor ons is het kieken van Kiekendieven en andere gevederde vrienden een soort leidraad voor de plaatsen waar wij terechtkomen. Om nog even de caravanner van Pomarinho in herinnering te roepen, JA, waar mogelijk gaan we voor gratis maar niet op de eerste plaats. Op de eerste plaats staat het doel, bijvoorbeeld het fotograferen van Kraanvogels en dan gaan we in oktober naar het Lac du Der. Een goede camperplaats pal tegen de dijk van het Lac, zijnde Aire de Camping-Car Chantecoq. Goede voorzieningen en dat voor 4 neuroses, dat is nog eens andere koek Kaaskopregelaars.

In de directe omgeving van Lac du Der zijn veel maisakkers die na de oogst met rust gelaten worden en die voedsel bieden aan de massa`s Kraanvogels. Na het opstijgen bij het eerste licht, liefst in een "rozevingerige dageraad", trekken zij groep na groep naar die akkers. Zo`n 40 à 50.000 Gru`s op zien stijgen moet je gewoon een keertje meemaken. Dat hebben wij al vier keer mee kunnen maken en het verveelt niet. Het is telkens een magnifiek gezicht en dat willen wij best nog eens herhalen.

En zo tuffen we door het Europese land, liefst langs kleine binnenwegen en door de natuur. We hebben geen haast en soms pakken we een mooie plaats in de buurt mee zoals bij de Müritzsee, een meer in het district Mecklenburgische Seenplatte in Mecklenburg-Vorpommern. Als je eenmaal zo ver bent gegaan, kun je ook wel even naar Berlijn, toch? De Müritz is een prachtig natuurgebied waar ook veel gevogelte voorkomt en dat is zoals gezegd meestal de leidraad. 
Om het zoeken te vergemakkelijken: Stellplatz Ziegenwiese is een camperplaats in
Schwarzenhof 7, 17192, Kargow, Duitsland (Mecklenburg-Western Pomerania Provincie). De basisprijs is nog altijd  7,50 neuroses!

De Müritzsee prachtig mooi met de Rode Wouw - Milvus milvus en vele andere zoals de Zeearend.

Nu wij eenmaal achter de vogeltjes aan zitten, kunnen we ook wel wat verder weg naar het zuiden. In dit geval de Extremadura in Spanje waar zich o.a. de Spaanse keizerarend op moet houden. "Extrema dura" oftewel extreem hard en dat klopt aardig want hier hebben we al eens een temperatuur van 43 graden mee "mogen" maken. We zijn toen wel naar Coïmbra in Portugal gevlucht dat scheelde want daar was het 32 graden. dat is nog wel te doen voor een Ollander.

En dan komen we na de aanrijroute (via de gratis, behalve Périgueux voor 6,55 neuro, camperplaatsen in Nogent sur Seine - Périgueux-Listoretta -Trujillo en Segovia) terecht op de camperplaats van Deleitosa. Jaja, óók gratis en alleen betalen als je water wilt of stroom. Een stil dorpje, een gemeente in de Spaanse provincie Cáceres in de regio Extremadura. Deleitosa heeft 762 inwoners. Er is als "attractie" zoiets als een Acueducto verder niets. Maar toch heeft het een speciaal plekje in mijn hart gekregen. Als het `s avonds donker is horen wij in onze camper plotseling muziek dat uit het dorp lijkt te komen. Half rennend gaan we er op af want het verplaatst zich langzaam.
Het zijn dorpsbewoners die oefenen voor de Semana Santa de ultieme kerkelijke traditie in Spanje. Trommels en trompetten roffelen en blazen, wat volgens ons een dodenmars is. Ik kan er een paar korte opnames van maken. Indrukwekkend is de passie waarmee gespeeld wordt. Soms wel wat vals maar we zijn geen kniesoren. Later zien we in Trujillo op een zonnige zondag een grootser spektakel waarbij onder begeleiding van dezelfde muziek een beeld van Jezus die zijn kruis torst door de stad wordt gedragen. Toch vonden wij het in Deleitosa indrukwekkender. De ietwat krakkemikkige muziek in die doodse stilte en duisternis gespeeld met slechts een twintigtal langzaam lopende mensen. Een kippenvelmoment.

De Spaanse keizerarend opvliegend van het nest en rustend, maakt het geluid van `n eend! Dat bracht mij ertoe om een Spaanse vogelaar te vragen waar die eend zat.
Hij wees lachend naar die Arend. Tsja, ik had nog niet gegoocheld naar zijn geluid :-(

Deze hele tour gaat het om vogels en vanzelf dan ook de natuur. Voor de Keizerarend en andere grote jongens als de Monniksgier maakten we een ronde door de Siërra de Monfragüe in die Extremadura.
Hierna zijn we nog even gaan buurten op Pomarinho, al bekend van de reizen hier op deze site. Daarna trekken we door naar Monsaraz ook al zo`n mooie plek met gratis camperen en `s avonds prachtig verlicht. Via Mina de Sào Domingos zetten we koers naar de Cota Doñana waar weliswaar een camperplaats is, maar kiezen voor de camping want er moet wel gewassen, gestort, water getankt en gedouched worden naast het toeren en vogeltjes kijken door dit gebied. De camping is vlakbij El Rocio waar zich een keer per jaar een miljoen pelgrims verzamelt voor El Romeria.
Zeker een bezoek waard want het lijkt wel een dorp uit een cowboywestern.

El Rocio in de Cota Doñana en een "Zwarte Ibis" die feitelijk helemaal niet zwart is.

Eenmaal in de Cota Doñana is het ook wel de moeite waard een bezoekje te brengen aan het vogelgebied in de Marismas del Odiel. Dat ligt tegenover de stad Huelva met aan de rivier raffinaderijen etc. dat is voor mij reuktechnisch zeer herkenbaar en regelmatig is er ook wel een "Flare" te zien.
Hierna gaan we helemaal binnendoor naar Las Tablas de Daimiel een mooi natuurgebied met veel water en riet. ook daar kunnen gebruikmaken van een gratis camperplaats. Weliswaar zonder voorzieningen maar die hebben we allemaal aan boord. We blijven daar drie dagen en maken soms een ritje naar iets bijzonders als Witkopeenden. Die blijken zich op te houden in het Embalse de El Vivario aan de N-401. Maar alleen al Las Tablas biedt veel aan vogelaars, zelfs de Buidelmees bouwt hier zijn nest bijna pal onder de uitkijktoren.

Witkopeend - Oxyura leucacephala en Buidelmees - Remis pendulinus voelen zich hier wel thuis

En zo stomen we door naar een typisch toeristische trekpleister, de windmolens van Don Quixote of zo u wilt Don Quichot. Bij Consuegra ten zuiden van Toledo staan ze en zijn miljoenen malen gefotografeerd. Dat leek ons ook wel aardig en ik plaats ze hier gewoon bij elkaar. Na de fotomakerij trokken we naar Torrijos waar een camperplaats te vinden is en ook hier kun je gratis verblijven vermits men selfsupporting is.

Even googelen levert een schat aan informatie en het is ook een prachtig gezicht.

Hierna wilden we doortrekken naar de Ebro Delta. Vanwege de afstand pakten we een tussenstop op een camperplaats bij Cuenca die, hoe kan het ook anders hier, geheel gratis is. De tegenstelling met Nederland wordt zo almaar groter. De route over de Cv-105 naar Deltebre is grandioos mooi waarbij we op enig moment door een soort Canyon lijken te rijden die steeds smaller wordt. 
En ach, het wordt bijna eentonig, we staan er weer gratis. Van hier uit maken we een aantal dagen diverse toertjes door de Ebro Delta op jacht naar vogels want die zijn er volop. Hierna reisden we verder naar een fotocollega woonachtig in Igualada ergens oost van Barcelona. In de avond trokken we naar een tussenstop op weg naar huis, want het huis begon te trekken. Dat werd een alweer gratis camperplaats in La Colònia Gruëll
Dan in rap tempo naar Andorra op camperpaats St.Julia de Loria tegen het inmiddels wel bekende tarief. :-) Voort stuiven we de volgende dag naar Camping Le Barutel voorbij Aubenas in de Ardèche. (Het zijn weliswaar foto`s uit een eerder jaar maar zouden nu niet anders zijn). Dit om nostalgische redenen. Met de kinderen zijn we daar in het grijze verleden een aantal jaren wezen kamperen en dit was een gelegenheid om het nog eens terug te zien. Daartoe verbleven wij uiteraard op de camperplaats in Meyras. Dat is vlakbij en dat kost het kapitaal van wel 4 neuroses.

Weest u gerust, het is slechts Panaché. Nostalgie uit het Camperloze tijdperk.

Thuis trekt steeds harder en we zwoegen voort naar Camperplaats Imphy vlakbij Nevers. Het is een kwestie van stug doorrijden, op tijd koffie, eten en slapen. Alles zonder gebruik te maken van tolwegen want zoals onze "caravanner" al opmerkte, wij zijn typische camperaars die een hekel hebben aan betalen en slechts willen profiteren waar mogelijk. Maar wij hebben een hekel aan dubbel betalen. Bijvoorbeeld: vroeger had men in Portugal geen fatsoenlijke (snel)weg.
Op enig moment zijn er miljarden Neuropese subsidies verstrekt en werd in een paar jaar een nieuw wegennet neergelegd. Onze centen dus. En waarom moet ik nu tol betalen? Dat weiger ik pertinent. Basta cosi. En zo jakkeren we de volgende dag op ons gemak over de laatste etappe naar huis. Pas in België nemen we de snelweg want België binnendoor is een ramp qua wegen.

En Oh Ja......Nederland is duidelijk geen campervriendelijk land. Dus we gaan..................maar eens in de Elzas kijken. Het land van zuurkool oftewel sauerkraut oftewel choucrout. Hiervoor kozen we camperplaats Rhinau. Ja, natúúrlijk gratis en erg stil.Totaal geen voorzieningen maar als je slechts een drietal dagen blijft, heb je aan je zonnepaneel, je volle watertank en je lege chemische toilet(ten) meer dan genoeg. Het is duidelijk zichtbaar dat het lang een Duits gebied is geweest. Helder, schoon, onfrans opgeruimd, hoewel er ook wel één vuil werd ontdekt. Fraaie natuur,mooie vakwerk dorpen en stadjes en zelfs de IJsvogel ontbrak niet.

Zo kun je aardig door Europa trekken met je camper, zie het Reizen. Binnenkort gaan we maar eens in het Oosten kijken aan de andere kant van de Adriatische zee. Voor ons een nog onontgonnen gebied.
Hopelijk zijn we niet te laat vanwege het steeds verder oprukkende massatoerterrorisme.