In december 2013 is de bestemming wederom Pomarinho. De grijze dakduiven overwinteren hier niet voor niets hoewel kou en regen ook je deel kunnen zijn. Maar gemiddeld is het weer hier goed te noemen. In de loop der jaren hebben we een bijna vaste route ontwikkeld om er te komen. Toen ik nog alleen was, reed ik door tot ik slaap kreeg, parkeerde dan op een volgens mij veilige plek en reed meestal al heel vroeg weer verder. Maar met een compaan moet je dat iets gestructureerder doen. Vrijwel alles rij ik op binnenwegen omdat ik weiger tol te betalen op wegen die door de belastingbetaler zijn gefinancierd. Alleen de A-16 en E-19 tot Noord Frankrijk en de A-20 in La Douce France die tolvrij is. (tot nu).In Spanje zijn ook veel tolvrije A-wegen als je echt over de snelweg wilt. Een enkele AP-tolweg is nu ook tolvrij gemaakt.

Een eerste vrije camperplaats ligt in Nogent sur Seine, vlakbij de kerncentrale. Een wandelingetje langs de Seine zonder in Parijs te zijn, is altijd leuk. Ook het plaatsje is zeker een bezoek waard. De volgende stop die in december meestal vrij is, of afhankelijk van de tijd van het jaar slechts 6 Neuroses kost met alle voorzieningen ligt in Périgueux. Ook een hele leuke plaats voor een bezoek en het is er voor dames een winkelparadijs. Ik heb er vele uren mógen lanterfanten :-) 
https://photos.app.goo.gl/VCMJoEdt3rXMJFxVA

Dan volgt in Noord Spanje de camperplaats Listoretta. Het is in een natuurgebied en wat lastig te vinden maar een goede camperaar met een goed navigatiesysteem moet het lukken er te komen. Meestal erg stil, schaduwrijk, veel vogels en voorzien van water en stort. Een dagje hier luieren is niet verkeerd. Voor de plaatjes klik hier. Hierna is er in Spanje langs de grote wegen maar ook binnendoor een leger aan mooie en gratis camperplaatsen. Vaak bij grote tankstations en meestal met alle voorzieningen. Op campercontact vindt u er vele duizenden.

Genietend van de natuur kies ik meestal kleine binnenwegen waar roofvogels als Vale Gieren, Rode Wauw en soms een Slangenarend zijn te bewonderen en te fotograferen. Over de boomflats met Ooievaders en Ooiemoeders hoef ik het niet te hebben.

Tenslotte duiken we dan via Plasencia en Valencia de Alcántara langs de Vale Gieren van El Pino richting Portalegre en Castelo de Vide, waar beneden aan de N-246 Camping Pomarinho wacht.
Waar ik een vos in de avondschemer "schoot", waar soms een wild zwijn met jongen wordt gespot en bij voldoende water een koppeltje otters. Allemaal nog afgezien van de vele vogels die hier voorkomen behalve de grijze dakduiven :-) Een klein paradijs, a very good place to be.

In de loop der jaren hebben we heel wat toertjes gemaakt, dichtbij en in de wijde omgeving. Soms ook gingen we een dag of twee/drie weg naar bijvoorbeeld Coïmbra. De oude universiteitsstad waar ontzettend veel te zien is. Het oude centrum is prachtig en de ligging aan de rivier Rio Mondego fenomenaal. Vanaf de camperplaats loop je zo naar de lekkerste koffie en in de avond (klik) is het prachtig verlicht (klik maar). Beetje hoog water? Dan ook fraaie uitzichten!!
Zo is er ook Monsaraz, voor ons een van de mooiste stadjes, ja in Spanje maar bijna op de grens van Portugal. Een paar nachtjes op de vrije camperplaats is een cadeautje. Liever niet in het weekend want dan wordt het bestormd door vooral de Spanjaarden zelf. Toeren en meteen een grote markt in Estremoz bezoeken? Of Evora? Een bezoek aan een oude mijn in Mina de São Domingos? Praten met de lokale bevolking? Voor ons zijn de Portugezen het liefste volkje van de wereld, iets wat ik ook in de jaren met Gerda heb ervaren. Een tochtje naar de Serra da Estrela?
https://goo.gl/photos/EH5xL3WAfdy2xXE89
DOEN!!! Piodão?? DOEN!!! En vergeet vooral niet het fantastisch mooie Marvão aan de "achterkant" van Castelo de Vide. 
Als je op Pomariho overwintert, kun je van daar uit gemakkelijk vele kwartalen in de winter vullen met al het moois wat er te zien is. Niet alleen in de steden zoals Lissabon of Porto maar juist die kleine plaatsen en dorpjes in het binnenland, die prachtige natuur en de overblijfselen uit een rijk koloniaal verleden. Wat te denken van de Herdade do Peirero? Te koop voor een miljoentje of zes zo begreep ik en vlakbij een verloren Romeins badgebeuren met thermale bronnen. In de tekst geef ik u de links naar de Flickrmappen.

De weg terug is meestal dezelfde als de weg heen en toch is die altijd anders omdat je gezichtspunt anders is. Meestal maken we dan ook gebruik van dezelfde camperplaatsen. In een enkel geval doen we het anders omdat we bijvoorbeeld Segovia of Salamanca willen zien.
Zo wordt het reizen met een camper precies zoals ik mij dat ooit had voorgesteld. In 2017 was ik solo op weg op een route die vooral draaide om vogels fotograferen en waar de Extremadura de eerste vogelstop was. Daarna afgezakt via Pomarinho naar de Cota Doñana en van daar noordwaarts naar Las Tablas de Damiel prachtig mooi en vandaar nog wat verder en je staat bij de Windmolens van Don Quichotte bij Consuegra. Zo`n idee ontstaat vaak terwijl je op een kaart kijkt of je navigatie en een pensionado hoeft niet morgen thuis te zijn.

De rivier stond zo ver buiten z`n oevers dat deze weg onder water stond. Uiteindelijk was een boer zo vriendelijk mij met z`n trekker naar de overkant te slepen. Daar het filter verwijderd, voorzichtig gestart en rustig naar het volgende dorp gereden waar hoera een onderdelenwinkel bestond. Ongeluk en geluk ligt soms niet zo ver uit elkaar.

In dit gedeelte staan heel veel links naar de Flickr-mappen waarin door de foto`s het verhaal duidelijk wordt gemaakt. Spil in het verhaal is de camping Quinta do Pomarinho waar ik bij leven en welzijn zeker nog eens terug zal komen. Wat mij betreft een aanrader.