Zondagmorgen 21 juni gaan wij van start. We moeten zo`n 725 km. rijden naar de “Ziegenwiese”, oftewel Geitenweide in het dorpje Schwarzenhof. Het is nog Coronatijd en om 06.30 uur zijn de snelwegen nog snelwegen want leeg. Zo vroeg ligt iedereen nog te ronken, waarna ontbijt en kerk, synagoge of moskee volgen. Pas `s middags gaat men op pad, vaak een verplichte visite aan moeder etc.
Deswege hebben wij het rijk bijna alleen en heb je het voordeel niet ingekapseld te zijn door ingeblikte idioten. Dan is het toch schrikken als er ineens een dozijn zwaailichten en sirenes voorbij vliegen. Het is net gebeurd en een drietal auto`s heeft elkaar gevonden in deze onstuimige leegte waarbij er eentje een paar keer over de kop is gegaan en nu op z`n kant in de berm uit ligt te hijgen. De beteuterde kloten staan erbij en kijken ernaar. Hoe versier je dit op een lege weg? Het bederft ons plezier niet, integendeel, mede omdat men persoonlijk heel lijkt te zijn gebleven.

Men noemt het ongelukken, maar het zijn vrijwel altijd gevolgen van foutief menselijk handelen. Niks ongelukken! 
Een koffiestop met aardbeien en beschuit, prachtige velden, dorpen en stadjes volgen want na Nordholt hebben wij de snelweg verlaten. Wat meteen opvalt, zijn de prachtige zeer rijk begroeide bermen overal. Daar kunnen ze in Nederland een puntje aan zuigen. Hoewel ook hier het aantal insecten schrikbarend laag is.

https://www.flickr.com/photos/151756040@N07/albums/72157714917434191

Als we in de buurt van onze bestemming komen, vrees ik enige drukte. Waar water is zijn mensen, boten, zeilen, terrassen, hotels en frietkotten. Zo is het in Waren waar wij nog niet eerder waren. Maar voorbij Waren begint de grote stilte. Op de geitenweide aangekomen, planten wij de camper in een ruime hoek waar zojuist iemand is vertrokken. Een wereldplek die ons veel vrijheid biedt, waarbij je wel een douche en toilet aan boord moet hebben. De zon maar niet zijn licht verlaat ons om 20.30 uur. Het enige gerucht is het ritselen van wind en vogels en stille camperaars. Wat een heerlijke plek die Geitenweide. Ik slaap al voordat ik het bed raak na de soep en een broodje. Het was een flinke rit, vandaar.

Maandag 22-06

Deze morgen begint de dag om een uur of half tien. De gebruikelijke volgorde van toiletteren, wassen, ontbijt waarna koffie. Vóór 12 uur schiet ik wat vogels die de belendende volkstuin frequenteren. Eén bijzonder exemplaar kan ik net op tijd vastpinnen. Een Witkruinroodstaart! Zwarte Roodstaarten zijn er volop en ook de Fitis is present. Een Boomklever laat zich ook even zien maar is te snel weer weg voor een selfie.
Na de koffie stap ik solo rond een uur op de fiets om de omgeving een beetje te verkennen. Dat loopt uit op een forse rit tot Boekmühle en via een andere weg weer terug. Dat was niet helemaal de bedoeling maar een ongeletterde germaan wees mij een verkeerde route. Onderweg hóórde ik de Koekoek, de Hop, Kraanvogels en een IJsvogel maar zien? Ho maar!
Helemaal stuk arriveerde ik weer op honk voor een paëlla met zalm. Waarna de avondkoffie en het oplossen van een lekkage aan de ontlastklep van de boiler.

Dinsdag 23-06

Reveille om 09.30 uur met alle rituelen erbij. Om een roofvogel te kunnen schieten stel ik het Canon in vol ornaat op. Met 400 mm.en 2x converter. Na ontwikkelwerk blijkt het niet een Slechtvalk, maar een Visarend. Na de koffie pakken we de fiets en trappen naar Federow. Onderweg is er een uitkijkpunt met zicht op twee nesten van die Visarenden, eentje zo te zien met jong. Verder rijden levert een lekke band op die ik met enige moeite krijg geplakt en opgepompt. Voldoende om Waren te halen en daar een fietsenmaker te enteren. Deutsche SERVICE??? Nada, noppie, niente.
Men weigert snel en kordaat hulp te bieden. Daarop pomp ik 10 atmosfeer in de band om zo de plakker goed dicht te drukken. Het werkt ook nog!! Meteen maar een op het frame passende pomp aangeschaft. Na Waren tijgen we naar Damerow om daarna door te stoten naar de Ziegenwiese. Helaas bestaan er twee Damerow`s en Google Maps stuurt ons naar de verkeerde. Dus retour naar waar we al waren, Waren en dan Federow etc. Onderweg na Federow kan ik nog een Grauwe Klauwier schieten, zo wordt het toch nog een vruchtbare dag. Afgezien van vruchteloos heen en weer fietsen om mijn schoone gade te zoeken die ff Jan en de weg kwijt was.

Jan tapt een grote pot bier bij het restaurant op de hoek en moet vanwege Corona naam, adres en telefoonnummer opschrijven. Men controleert niét of ik wel het juiste opschrijf. Ik vier de terugvondst van mijn lief met een Jack Daniëls en maak gebakken ei met zalm en tomaat. 
Na de koffie Bonne Nuit.

Woensdag, 24-06

Het goede is al gemeld, de prachtige bermen. Maar ook de vele fietswegen waar geen autoverkeer mag komen behoudens aanwonenden. De fietsrit van vandaag brengt ons naar Kargow (Voormalig Oost Duitsland levert al die ow`s op). Daarna toch weer naar waren om plakband en wat groente te kopen. Mondkapje op!!! Via Federow trappen we weer terug en nemen een bier bij de kiosk. In de middag krijgen wij ook bezoek van een joekel van een Hoornaar. Imposant en indrukwekkend.

Donderdag 25-06

Wederom stappen we op de fiets om nu via de weg naar uitkijktorens naar Speck te fietsen. De uitkijktorens laten je uitkijken tegen boomtoppen een stukje Meer en enorme rietvelden. Die beklimmen we dus maar niet en eten een appeltje voor de dorst bij een kapel. Hier worden ons de tien geboden voorgehouden die op planken gespijkerd tegen de bomen staan. ”U zult uw buurman of buurvrouw niet begeren”. En meer van dat spul. Terug in Schwarzenhof nemen wij een paar biertjes want helemaal verdroogd.
Men plakt niet alleen geen banden, tussen 1 en 3 verkoopt men ook graag niets en is alles dicht. Daarna gaan we aan de gestoofde paling met een broodje en salade. De Musschen eten zich gek aan de verkruimelde cracker. Mannetje,vrouwtje en vier jonkies.

Vrijdag 26-06

Een dag om te luieren zij het dat ik de foto`s ontwikkel en tot mijn verbazing een heuse Wespendief krijg te zien. Een Gehakkelde Aurelia, wat bijen en een Oeverlibel gaan op een macroplaat. Zo wordt het nog een aardig panorama van beelden. Change of plan is dat we morgen al retour gaan met een tussenstop. Zondag kunnen we dan de tweede zijluifel ophalen bij van Duinkerken in Nijkerk. Intussen begint het boven ons weer te donderen bij nu 37,6 graatjes. Dat moet haast wel een bui opleveren maar dat dachten we gisteren ook. Als de bakker om half twee toetert slaan we wat broodjes in en bezondigen ons aan een heerlijk baksel met chocolade en kersen. Kosten? Het belachelijke bedragje van wel € 1,20. Als deze tekst bijna klaar is, fiets ik naar de kiosk en haal twee Magnums Classic, je mot toch wat met je poen doen als Sprokkeloud en Pensioenopvreter. Nu de boel opruimen en de fietsen opladen. Dan nog een kalfsbiefstukje van de Haas met gebakken kartoffelen en wat groenvoer.

Zaterdag 27-06

We vertrekken volgens afspraak om tien uur. Er staat een koppel al een dag te trappelen om die fantastische plek van ons meteen in te nemen. Achter ons staat men toch een beetje mannetje aan mannetje. Iets wat ik nooit zou doen hooguit bij een stop voor één nacht. Dat blijkt als wij in de buurt van Freistatt een camperplaats vinden en meteen doorrijden naar een tweede optie. Een verlaten plaats met alle voorzieningen. Alleen een Duits koppel uit Lörrach een plaats en camping mij bekend van zo`n 55 jaar geleden. Gezellig en rustig bij een opgraving van een oude Romeinse weg.

Zondag 28-06

Een rustige rit met toch weer fileneigingen door het grote aanbod van blik. We zijn weer in de oude normen beland. Bij Van Duinkerken hoef ik gelukkig niet in de rij voor de kassa want ik haal alleen op wat ik al heb betaald. Pffffft!! Zo druppelen we naar huis en zetten m 15.30 uur de camper op z`n plek. Müritzsee? Volgende keer meer!!