Vrijdag 19-07

We vertrekken om 12.30 uur en de aankomst bij DFDS is om 16.30 uur. Nooit meer binnendoor in Belgique!!!! Camperen op parkeerplaats is prima mits je zelfvoorzienend bent. Straks Bami maken, vroeg slapen en om 04.30 uur intsjekken. Morgen Dover Castle en The White cliffs.

Zaterdag 20 juli 2019

Vanmorgen waren wij om half vijf al ingecheckt bij DFDS. Dan is er tijd om een bakkie en een broodje te doen en vervolgens ging de ferry om 06.00 uur van start. Ergens in de oversteek raak je een uur kwijt want de klok moet terug op normaal.
We kwamen zo veel te vroeg aan bij Dover Castle en maakten dat goed met een slaapje. We zagen wel heel fraai The White Cliffs maar besloten die te laten liggen waar ze liggen vanwege het regenachtige weer. Dat zou later op de dag veel beter worden.
Het kasteel is nog even imposant, daar zorgen die Engelsen wel voor. We deden een tour door de ondergrondse gangen met een bezoek aan de ziekenhuistoestanden die hier hebben plaatsgevonden.
Daarna tuften wij met enige pechgevallen, afgebroken knop versnellingspook, uitgevallen Garmin en een “lek” horlogebandje, naar Chillham. Een minuscuul dorpje maar van grote schoonheid door de vakwerkhuisjes én een kasteel én een fraaie oude kerk met begraafplaats van hoge leeftijd.
We besloten met een “pint” naar maat, Malika een halve en Jan een hele. Daar kwam die halve nog bij. Het is een grote, stille camperplaats met een schoon toiletgebouw. Verder geen faciliteiten maar okay die zijn aan boord. Morgen naar Saltburn by the Sea, w`ll see.

Zondag 21 juli

Om 08.00 opgestaan en na alle plichtplegingen op weg naar Saltburn by the Sea. Het is zondagmorgen dus volop files door wegwerk ??!! Onderweg drie stuurfoutjes zonder gevolgen behalve gefronste wenkbrauwen en geschokte ego`s. Het landschap is fraai en zeer divers met nog immer hoge heggen. Vooral het laatste deel leek een soort Hardangervida met heel veel paarse heide. Het waren heftige 500 Km`s. Een wijntje als beloning met bami toe. Saltburn is een prachtig oud badplaatsje en we staan aan de boulevard bijna in de zee. We mogen er ook overnachten want de aangegeven camperplaats is al jaren in aantocht. Of die er ooit  komt? Maar zo is het ook goed. Morgen naar Alnwick na een stormachtige nacht. De bus schudde alleen van de wind, de rest is verbeelding.

Maandag 22 juli

Van Saltburn rijden we naar Alnwick. Daar is een castle met garden. We willen parkeren, ook voor de nacht maar moeten cash betalen.We hebben geen ponden, wel kilo`s en dus een gang naar Alnwick dorp. De geldautomaat zegt Free te zijn maar er wordt gewoon 2,99 pond gerekend voor een opname van 100 pond. Brexit time. Ze zijn hier behoorlijk ouderwets op dit gebied.
Een betaling onder 5 pond met een bankcard kan niet want de bank rekent ons kosten zegt de winkelierster. Dan maar de aankoop naar 5 pond 60 getild. Uiteindelijk kost het parkeren slechts 3 pond inclusief de nacht dus vooruit maar. Alnwick Castle is geen deel van de National Heritage dus dat betekent ook hier betalen. We besluiten alleen de tuin te bezoeken want die kastelen kennen we wel. 
Verbazingwekkend om te constateren dat de parkeerplaats met wellicht 5 tot 7 duizend auto`s volkomen schoon blijft, terwijl het langs de weg net zo`n rotzooi is als in Nederland. De volgende morgen op weg naar Holy Island.

Dinsdag 23 juli

We tuffen naar Holy Island en treffen het met het tij. De vloed trekt net af en de weg is vrij. We parkeren voor 24 uur terwijl je niet mag overnachten???? Toch maar gedaan want de slimmeriken laten je voor 3 uur 3,5 pond betalen en voor 24 uur 5,5 pond. Nou jij en dan ik weer. We bezoeken de ruïne van de oude abdij en het museum. Allebei gratis want Nat. Heritage. Als we naar het kasteel willen, is dat weer National Trust en dus moet je betalen als je geen lid bent. Nou, dan kijken we toch niét binnen. We maken een wandeling eromheen en bekijken een bloementuin. Een koffie met een chocolade muffin smaakt okay. Het ijsje aan de ijskar ook.

Na deze visite gaan we naar Berwick waar een camperplaats moet zijn. Niet dus en we besluiten door te rijden naar Edinburgh. Daar is aan de haven een CP voor nul ponden. Mooie plek met zicht op de haven etc. Volgens een lokale dame moeten we morgen een stukkie lopen naar lijn 16 om daarmee het centrum met de “Royal Mile” te bereiken. Gaan we doen. Maar eerst eten.

Waar krijg je een bord met de nieuwste aardappeltjes van Holy Island geserveerd met komijn, munt, zout en boter? In de camper. Wijntje erbij en top. Daarna worden er van die aardappeltjes gewassen en met schil gebakken in de boter en wordt daar in boter rosé gebakken zalm geserveerd. Daarbij een verse salade van sla, sellery, tomaat, augurk, komkommer en olijfolie. Welk restaurant levert dit hier? Restaurant Jan. Morgen dus de nep koninklijke mijl. Nep omdat pas het "koninklijk" zou zijn het plebs gratis naar de uit het plebs geperste rijkdommen te laten kijken. Maar daar kan men gerust anders over denken.

Donderdag 25 juli,

Vandaag is Royal Mile dag. Met de dubbeldekker naar het centrum en daar wandelend door het park naar Edinburgh Castle. Aardig maar toch niet spectaculair en ontzettend veel deelnemers aan het massatoerterrorisme net als wij, dat wel. De kaart van English Heritage bespaarde ons toch weer 16 ponden. Na het kasteel de mile op en ergens onderweg toch maar een biertje gaan drinken in de Patch. Na het bier een lekkere marisco, zeevruchtensoep, genoten. Met de naaste buren een aardig gesprek. Lang getrouwd, hij Spaans zij puur Engels uit Oxford. Wandelen in de warmte bracht ons later in een café bar met de mij bekende naam The Devil`s Advocat. De barman liet ons drie bieren proeven en iets uitkiezen. In The Patch kozen we voor een “Coast to Coast”, voortreffelijk sapje. In de Advocat ook een voortreffelijke lager met uitstekende patat en olijven. Dus mijn mening over de patat oftewel chips moet wéér bijgesteld. Daarna weer op pad met een dubbeldekker om “thuis” dezelfde drie luierende zeehonden weer aan te treffen. Morgen naar Falkirk.

Vrijdag 26 juli

Vanmorgen lekker op het gemak vertrokken naar de Falkirk Wheel. Daarvóór nog even wat plaatjes geschoten bij Queens Ferry. Wat een brug!!Deze keer zijn we met een boot door het wiel gegaan. Je merkt helemaal niets van beweging en het valt niet mee om een plaatjes te schieten. Na afloop een ijssie en op weg naar de visarenden ofwel Osprey Country. Maar voordat het zover kwam, zat ik er een beetje doorheen en besloten we een camping op te zoeken. Die vonden wij aan de Forth, de Forth House Camping.Helemaal prachtig mooi Engels ingericht. Alles drop en dran voor 20 neuroses per nacht. Zicht op de Forth en regen toe.We blijven hier twee nachten om even bij te komen. Mogelijk bezoeken we morgen St.Andrews maar dat is niet zeker. Woensdag staat de overtocht naar de Orkney-eilanden gepland. Maandag en dinsdag is het nog rijden o.a. langs het meer van Lochness.

Zaterdag 27 juli

Vandaag zouden we niks, maar Malika wilde wel even wandelen. Het werd de martelgang van Kromme Leendert. Van de camping vrijwel alleen maar naar beneden in een verlaten Schots landschap. Wel ontzettend veel meer insecten dan bij ons. We liepen naar Drumeldrie waar Malika verwachtte een ijsje, todden of vodden te kunnen kopen maar helaas, zoals ik vreesde, niets van dat al. Maar om het haar te laten beleven, liepen we er toch heen. Een aardige Engelse Older Lady wees ons de richting naar het strand want Malika wilde ook naar het strand. Dat zag Jan niet zo zitten maar als ut mot dan zal er ook naar het strand gelopen worden.

Via de modder en prikkeldraden, through the fields, en wat duin raakten wij zo op een strand. Met duizenden meeuwen van allerhande soort waartussen één hele Wulp liep. De dame had ons op de thee gevraagd als wij terug zouden komen en dat hebben wij gedaan. Leuke cottage met leuke dingen als kleipijpjes door haar overleden husband gevonden. De foto van hem bood een treffende gelijkenis met Boris Johnson. Daar was zij wel blij mee. Tot slot een omhelzing bij het afscheid en een foto op de bank in de tuin. Hoe lief.

Maar dan….na al die klim- en klauterpartijen en glijden door de modder moest er ook nog terug gelopen worden naar de camping. Bijna een heel uur alleen maar steil omhoog. De rechterheup, knie en voet hadden het zwaar en ik ook. Grootste voordeel…..totale stilte en vrijwel geen mens te bekennen. Dat zal morgen in St. Andrews wel anders zijn met ijzeren ballen en doedelzakken en Fish and Chips en Highland Games. W`ll see.

Ook hier tiert welig de papaverteelt :-)

Zondag 28 juli

Vanmorgen om 7 uur op want St. Andrews wacht met o.a. de Highland Games. Maar we waren vooral vroeg vanwege het bezoek aan de Abbey, ooit de grootste in het land. Ongeveer 9 uur waren we in het stadje en deden eerst een koffie. Daarna wandelden we op het gemak naar de Abbey waar niemand ons hinderde. Deze keer zijn we ook de toren in geklommen. Wát een klus. Maar eenmaal boven is er een mooi uitzicht over zee, strand en de stad. Na de afdaling terug richting auto maar onderweg namen we een badkuip koffie met een chocolat twist.

Tijd voor de games. Aardig wat volk en het paal met kogel werpen was bezig. Daarna het boomstam werpen, kogelstoten etc. Ondertussen fietswedstrijden en rennen op gras. De Schotse Dans werd geshowd door groepjes kinderen en een doedelzakspeler. Ook een rondgang van de Pipes en Drums was heel aardig. Een ijsje en later een hotdog en chips oftewel patat curry. We waren aardig in overtreding, maar we hebben ook keihard moeten werken en zijn aardig moe geworden. Op de terugweg nog even een Aldi en een Lidl aangedaan want het fruit en de wijn waren op. Die ritjes door het Schotse land zijn werkelijk heel mooi en heel stil. Maar blij weer terug te zijn op die zo stille camping.

Aardig om al die activiteiten te zien als paalwerpen etc. Verschillende groepjes van meisjes die de Scottish Dancing showden. Prima dag. Vertrokken van de Forth House Camping naar het Osprey Centrum waar wij ook de nacht doorbrachten. Onderweg sprong vlak voor de auto een reebok over de weg. Gelukkig misten we die. Daarna on tours naar John O`Groats. De camping opgezocht om de was te doen, zodat we morgen weer fris en fruitig aan de Orkneys kunnen beginnen.

Brute kracht tegen kleine meissies :-)

Dinsdag 30 juli

Een speciale dag want om een stuk omrijden te vermijden kiezen voor de ferry bij Cromarty.
Een aardig avontuur dat ook nog een uitstekende espresso opleverde in het barretje op deze plek. Het blijkt een klein pontje dat hooguit drie kleine auto`s kan laden. We staan in de rij en klimmen op de pont achter een middenklassertje. Helaas!! het past niet en we moeten weer terug en de wagen achter ons neemt die plek in. Geeft niet want de koffie is uitstekend. De volgende oversteek is voor ons alleen met een paar fietsers. Kost net zoveel als met drie autootjes maar dat is aan de pontebaas.

De ferry bij Cromarty is wat klein en we mogen de volgende rit in ons eentje mee.

Woensdag 31 juli

Vanmorgen om half tien de ferry naar de Orkneys. We rijden naar Kirkwall en bekijken de camperplaats bij de Lidl. Daar halen we weer fruit en lamsvlees. Dat is erg goed hier en niet duur. Daarna gaan we het hoofdeiland bekijken. Uiteindelijk komen we op een prachtig camperplekje, Brough of Birsay terecht tegenover een eilandje waar een vuurtoren op staat, een Noorse nederzetting uit het jaar duizend of daaromtrent  en waar de Puffins zijn. Ook de Oever- en boerenzwaluw zijn aanwezig. Hier ook vissende Jan-van-Genten, Zeekoeten, Eiders, Scholeksters, Aalscholvers, Skua`s, Zeehonden, allerhande Meeuwen en Spreeuwen. Er blijven enkele campers overnachten. De zee is mooi, de golven uit de Atlantische Oceaan zijn hoog.
De rotsen zijn plaatjes waard en het weder geeft na drie dagen geen mist. Morgen verder over dit eiland scharrelen naar de Ring of Brodgar bij Stenness

De beroemde Ring van Brodgar maar door wie zijn die stenen rechtop gezet en wanneer? Ook Stonehenge blijkt een soort "fake news". Het is telkens weer een uitdaging om mensen op je plaatjes te vermijden, maar vaak lukt het wel.

Donderdag 01-08

Vanmorgen rond half negen opgestaan bij weer hoog water. Redelijk helder weer en bezoek van een Zeehond die op een rots ligt te luieren. Iets verderop blijken er vier te liggen waar nog een vijfde bij wil. Een prachtige plek om te overnachten. We schobberen verder over het mainland en belanden dan bij de Ring van Brodgar. Een neolitische nederzetting, althans dat blijkt uit de ring en de stenen die vermoedelijk wel rechtop zijn gezet. Daarna naar Kirkwall waar wij een bezoek brachten aan Tesco. Vooral vanwege een koekenpannetje dat op toverachtige wijze verdwenen bleek.
Toen was het feit voor de door Malika gewenste Fish & Chips. Een flink stuk vis en redelijke patatjes maar het haalt het toch niet bij onze eigen kibbeling etc. Tijd om weer in te stappen om naar het andere uiterste puntje te gaan. Daar bijna aangekomen slaan we af om een kijkje te nemen bij bij de Tomb of Eagles en de Tomb of Otters. De “Eagles” blijkt ook hier neolitisch en de “Otters” een restantje uit de bronstijd. Mooie wandeling met weer fraaie rotsen en uitzichten. Het aardigste waren de echt grote kuikens van de Noordse Stormvogel die hier in flinke aantallen aanwezig is. Een klein stukje terugrijden bracht ons bij een uitkijkpunt waar we de nacht blijven staan. Mooie plek en lekker rustig. Op South Ronaldsay en vlakbij het dorp Bunwick. We kijken op de Pentland Firth waarover we morgen om 07.45 terug varen met de ferry naar Gills Bay.

Vrijdag 2 augustus

Vanmorgen om 07.45 de oversteek naar Schotland en de rit naar een camperplaats. Dat werd Drumbeg. Een fantastisch mooie plek waar al een Nederlands echtpaar stond Geert en Anneke. Geert spotte op enig moment een edelhert en dat werden er twee. Later zagen we ook de hindes maar veel verder weg. Op de eilandjes bij elkaar zo`n 18 luierende zeehonden. Een mooie combinatie; herten en zeehonden:-) Alles trok ook de aandacht van een Canadees stel met twee meiden. Leuke gesprekken o.a. over olie want ook hij blijkt een olieboer :-).
Anneke was wel enthousiast over fotografie maar mijn advies was toch om in de materie te duiken met een cursus. Wie weet helpt haar dat. Verder de grootste entrecote die we ooit hebben gezien én gegeten. Fantastisch vlees uit de omgeving van Standdaarbuiten. Morgen verder dwarrelen van het noorden langzaam via west naar zuid.

Met dank aan Geert. Zo sta je een kwartier door je verrekijker te loeren en draait je om. Dan staat er achter je rug ineens een aantal van deze grote jongens zonder dat je dat weet.

Zaterdag 03 augustus

Half negen reveille. In de avond  nog wat herten geschoten. Vandaag plm. 250 km. voor 90% single track roads. Deze wegen zijn onbegaanbaar voor caravans en grotere campers. Gelukkig maar. De route voerde ons naar Kyle Bridge of het dorp daarbij Lochals. Onderweg pikken we toch een lifter op, een jongen van 22 uit Birmingham. Hij freewheelt door het leven en speelt daarbij de fiddle. Als we in Kyle aankomen vraag ik hem een stukje te spelen als beloning en dat doet hij.
Ik dans een stukje mee en Malika filmt.
We ontmoeten in Kyle weer de Amerikaanse ex-piloot Greg en Elly die wij op de Orkney`s hebben ontmoet. Uiteindelijk gaan we samen wat eten in het plaatselijke café. De nacht zullen we op het parkeerterrein aan de haven blijven. Morgen het eiland Kyle volgens de wether forcast with lots of rain.

Zondag 04 augustus

Vandaag de rit richting Fort William want daar zullen we niet komen vanwege afstand en tijd genoeg. Wel weer veel Single Track Roads. Als eerste hoogtepuntje Portree met mooi gekleurde huisjes. We hadden twee jonge Françaises aan boord genomen die wandelend en liftend door dit land trekken zoals velen. Het was dus weer even Frans beoefenen hoewel ze goed Engels spraken.  Na Portree weer verder en onderweg op een mooi punt een bakkie. Hier was een jong Deens stel aan het barbekeuen. Weer verder naar de zeer smalle tussenweg door de bergen naar Portree. Single Road Track ten top maar prachtig mooi. Dan de afslag naar de bizarre veerpont bij Kylehea. Deze keer goed op film en foto vastgelegd. Volgens mij de enige pont ter wereld met een ronddraaiend dek. Na de oversteek op zoek naar een camping of een mooi plekkie. Dat vonden wij. Een zeer fraaie plek hoog boven het water met schitterend uitzicht. We waren eerst alleen maar nu staat er ook een apart Engels stel, maar welke Engelse figuur is niet apart? Het regent nu maar we zitten hoog en droog. Morgen verder naar Fort William.

Draaidek geheel op "manpower".

Maandag 5 augustus

De prachtige wilde camperplek hebben wij rond half tien verlaten en gingen op weg naar fort William. Onderweg een bakkie zetten bij een oorlogsherdenkingspunt. Beetje regen in de nacht en een beetje regen vandaag. Eenmaal bij de Staircase van Neptunus werd het even storten maar daarna brak het mooie weer los. Na de staircase hebben we even de Lidl geplunderd en gingen opzoek naar een camping. Dat werd het Lochy Holiday Park. Engels ingericht dus prima de luxe. Vanavond soppen en morgen tuffen we richting Cairnryan voor de Ferry naar Ierland.

Dinsdag 6 augustus

Vandaag leek een tamme dag te worden maar met mooie uit- en vergezichten. Af en toe regen waarvan het meeste in de nacht valt. We belanden aan het einde in Androssan maar die (CP)=camperplaats vinden we niets. Dan iets verder naar Saltcoast maar ik zie een camper bij een torentje aan het strand staan bij een vermaakcentrum voornamelijk voor kinderen. Er is een aardig restaurant dat we meteen maar even “misbruiken”. Officieel mogen we op de parking niet overnachten maar denken het toch te gaan doen. Dénken, want Malika heeft last van een allergische reactie met een ontsteking in een ooglid. Dus naar Crosshouse alwaar een NHS ziekenhuis is. Uiteraard duurt alles wel effe. Om 20.45 aankomen en drie uur later weer wegwezen voor relatief iets eenvoudigs. Intussen heeft het een paar keer enorm gehoosd en is het zeer donker. Wegverlichting is er niet en de afgeplakte lampen geven erg weinig licht. Maar we bereiken zonder ongelukken een camperplaats in Troon. Pal tegen de duinen zo blijkt de volgende morgen. Dé kans voor Malika om te badderen :-) Morgen naar de apotheek en in de avond naar Cairnryan.

Volkomen misplaatste nieuwbouw in Troon en een Dagpauwoog in de kassen van Culzean Castle.

Woensdag 07-08

Vandaag lang uitgeslapen omdat het kon en nodig was. Rond half elf kraaide de haan. Buiten had ik nog een lang gesprek met een ouder Engels echtpaar wonend in Troon. Vele zaken waar ik een mening over heb werd door hen herkend en onderschreven. Ook de tegenstellingen tussen Schotten en Engelsen. Na het ontbijt was het tijd voor de pharmacy om een smeermiddel voor Malika te halen. De route naar Cairnryan was niet zo lang, maar een bezoek aan de kleine ruïne van Dunure hield ons op, een aardige onderbreking. Daarna maakten we een zijsprong naar Culzean Castle and Park. Nou, dat is een grote toestand.
Wat een bijeen gestolen pracht en praal en uit volkeren geperst. Feitelijk eigendom dus van het volk en er zou gratis toegang moeten zijn. Nu moet je betalen om naar gestolen rijkdom te mogen kijken. Eigenlijk te bizar voor woorden, maar ik gebruik die toch!!
Allez, een korte babbel avec une famille Française en een lekker ijsje toe. Dan op weg naar Cairnrayn en de kookpot. Vandaag improviseer ik op ui, knoflook, verse paprika, wortel, kikkererwten en gebraden kippendijen. En uiteraard een rondborstige Cabernet Sauvignon daarbij.
De parkeerplaats is best een aardige CP en kost nx. Tot heden hebben we slechts zo`n 6,5 neuroses uitgegeven aan kampeergelden, dan kan er wel een hapje buiten de deur af. Morgenoggunt om plm. 7 uur inchecken en om half acht de uitvaart……uh….de afvaart.

Om zoveel rijkdom te vergaren, móet je wel wapens hebben!!